Web Analytics Made Easy - Statcounter
2024-05-02@13:36:00 GMT
۱۴۸ نتیجه - (۰.۰۰۰ ثانیه)

جدیدترین‌های «کهکشان کوتوله»:

بیشتر بخوانید: اخبار اقتصادی روز در یوتیوب
    به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اسپیس، انسان پیوسته در تلاش است تا بخش وسیعی از فضا را کاوش کرده واطلاعات بیشتری به دست آورد. به تازگی تیمی از محققان دانشگاه استونی بروک و موزه تاریخ طبیعی آمریکا از تلسکوپ آرایه کندور برای دستیابی به اکتشافات پیشگامانه در کیهان استفاده و یافته‌هایشان را در مقاله‌ای منتشر کردند. این آرایه تلسکوپی، جهان کم‌نور را برای محققان آشکار و درک عمیق‌تری از کیهان ارائه کرد. این تیم از ابررایانه‌های پیشرفته برای کار با تلسکوپ آرایه کندور استفاده کردند. این تلسکوپ از الگوریتم‌های کامپیوتری برای ترکیب نور چند تلسکوپ کوچکتر استفاده کرده و مانند یک تلسکوپ بزرگتر و قدرتمندتر به خدمت اخترفیزیک می‌آید. این ویژگی به دانشمندان اجازه می‌دهد...
    به گزارش تابناک به نقل از خبرآنلاین، کهکشان‌ها به وسیله گرانش در کنار هم مقید باقی می‌مانند و از ستاره‌ها و سیارات و همچنین ابر‌های بزرگی از غبار و گاز و نیز ماده تاریک تشکیل می‌شوند. کهکشان‌های کوتوله فراوان‌ترین کهکشان‌ها در کیهان هستند و بنا به تعریف کوچک بوده و درخشش اندکی دارند. آن‌ها کمتر از ۱۰۰ میلیون ستاره دارند در حالی که به عنوان مثال کهکشان «راه شیری» نزدیک به ۲۰۰ میلیارد ستاره دارد.   رصد‌های اخیر کهکشان‌های کوتوله فراتر از محدوده دسترسی تحقیق‌های بزرگ قبلی طیف‌سنجی (spectroscopic)، حاکی از آن است که شناخت ما از جمعیت کهکشان‌های کوتوله ممکن است ناکامل باشد. کارلتون و گروه تحقیقاتی او در یک مطالعه تازه منتشرشده، در قالب یک پروژه تحقیقاتی تلسکوپ جیمز وب...
    به گزارش جام جم آنلاین از «اسپیس»، تفاوت این حالت ها بسیار زیاد است بطوری که کهکشان های کوتوله یک تاخیر ۱۰ میلیون ساله در از بین رفتن تمام مواد تشکیل ستاره‌ای خود را تجربه می کنند. به بیان دیگر، کهکشان های کوتوله می توانند گازهای مولکولی مورد نیاز برای تشکیل ستاره را حفظ کنند و این روند به مناطق تشکیل ستاره در این کهکشان ها اجازه می دهد تا از حیث اندازه و شدت رشد کنند و ستاره‌های بیشتری بسازند.   برای نمونه‌ای از چنین مناطق بزرگ تشکیل ستاره در کهکشان های کوتوله می توان از «دورادوس ۳۰» در کهکشان «ابر بزرگ ماگلانیک» نام برد که در فاصله حدود ۱۶۰ هزار سال نوری و همچنین منطقه «مارکاریان ۷۱» در...
    بررسی جدید پژوهشگران «دانشگاه میشیگان» نشان می‌دهد که بیشترین مناطق ستاره‌زایی در کوچکترین کهکشان‌های جهان قرار دارند. به گزارش ایران اکونومیست و به نقل از اسپیس، برخی از بزرگ‌ترین و شدیدترین مناطق تشکیل ستاره در کوچک‌ترین کهکشان‌ها یافت می‌شوند و دانشمندان باور دارند دلیل این است که ستاره‌هایی که در کهکشان‌های کوتوله به پایان عمر خود می‌رسند، بیشتر به سیاه‌چاله تبدیل می‌شوند تا اینکه به ابرنواخترها تبدیل شوند. یک گروه پژوهشی می‌گویند این تقابل به اندازه‌ای بزرگ است که کهکشان‌های کوتوله ۱۰ میلیون سال تأخیر را در دمیدن همه مواد ستاره‌ساز خود تجربه می‌کنند. این فرآیند معمولا به نیروی ابرنواخترها بستگی دارد. به عبارت دیگر، کهکشان‌های کوتوله می‌توانند برای مدت طولانی‌تری به گنجینه گران‌بهای گاز مولکولی ستاره‌ساز خود متصل شوند...
    یک ستاره کوتوله قهوه‌ای که دمایش به سختی به دمای اجاق پخت پیتزا می‌رسد، سردترین ستاره‌ای است که انفجارهای رادیویی مکرر تولید می‌کند. به گزارش برنا؛ سردترین ستاره شناخته شده تا به امروز، که امواج رادیویی تولید می‌کند، کوتوله‌ای قهوه‌ای است. این کوتوله قهوه‌ای کوچک‌تر از آن است که یک ستاره معمولی باشد و بزرگتر از آن که بتوان آن را سیاره در نظر گرفت. یافته‌های جدید که در مجله «Astrophysical Letters» منتشر شد، جزئیات تشخیص انتشار امواج رادیویی پالسی از این ستاره به نام «WISE J۰۶۲۳» را نشان می‌دهد. با وجود این که این ستاره کوتوله تقریبا به اندازه مشتری است، میدان مغناطیسی بسیار قوی‌تری از خورشید ما دارد. این ستاره در حال پیوستن به تعداد انگشت‌شماری از...
    به گزارش «ساینس الرت»، این ستاره با نام J۱۹۱۲-۴۴۱۰ یک تپ‌اختر کوتوله سفید است که در فاصله ۷۷۳ سال نوری قرار دارد. تپ‌اختر کوتوله سفید یکی از انواع ستاره‌ها است که چنان به ندرت دیده می‌شود که تنها یکی دیگر از این نوع ستاره در کل کهکشان (راه شیری) مشاهده شده است. کشف این ستاره تایید کننده وجود این نوع از ستارگان است و ابزاری در اختیار دانشمندان برای تفسیر تغییر و تحول ستارگان و همچنین سیگنال‌های عجیب و ناشناخته در کهکشان راه شیری قرار می‌دهد؛ سیگنال‌هایی که با توضیحات متعارف قابل ارزیابی نیستند. به نظر می‌رسد که این کشف تایید می‌کند میدان مغناطیسی یک ستاره کوتوله سفید توسط یک دینام داخلی مشابه ایجاد میدان مغناطیسی زمین توسط مرکز...
    به گزارش خبرگزاری صدا و سیما به نقل از «ساینس الرت»،  این ستاره با نام « J ۱۹۱۲-۴۴۱۰ » یک تپ‌اختر کوتوله سفید است که در فاصله ۷۷۳ سال نوری قرار دارد. تپ‌اختر کوتوله سفید، یکی از انواع ستاره‌هایی است که به ندرت در کل کهکشان (راه شیری) مشاهده شده است.به طور سنتی، تپ‌اختر‌ها (pulsars) نوعی از ستارگان مرده موسوم به ستاره‌های نوترونی هستند. آن‌ها بقایای ستاره‌های عظیمی هستند که سوخت هیدروژن آن‌ها برای ذوب هسته ستاره به پایان رسیده است. ستاره ؛ مواد خارجی خود را بیرون می‌دهد و هسته ستاره که دیگر با فشار بیرونی ناشی از گداخت حمایت نمی‌شود، تحت فشار جاذبه فرومی‌پاشد و به یک جسم فوق متراکم تبدیل می‌شود.کشف این ستاره ، تایید کننده...
    پژوهشگران «مرکز اخترفیزیک هاروارد اسمیتسونین»، از کشف ستاره‌های جدیدی خبر داده‌اند که با سرعت فوق‌العاده بالا در کهکشان راه شیری حرکت می‌کنند. به گزارش ایران اکونومیست و به نقل از اسپیس، شش ستاره جدید فوق‌العاده سریع کشف شده‌اند که در حال مسابقه دادن در کهکشان راه شیری هستند. دو ستاره‌ که ‌سرعت آنها بیشتر است و با نام‌های «J۰۹۲۷» و «J۱۲۳۵» شناخته می‌شوند، سریع‌تر از هر جرم دیگری از این نوع که تا به حال دیده شده است، حرکت می‌کنند. پژوهش‌های جدید نشان می‌دهند که این ستاره‌های رکوردشکن به ترتیب با سرعت باورنکردنی ۲۲۸۵ کیلومتر در ثانیه و ۱۶۹۴ کیلومتر در ثانیه حرکت می‌کنند. ستاره J۰۹۲۷، بیشترین سرعت گردش به دور خورشید را دارد که تا به حال دیده شده...
    به گزارش خبرنگار خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اسپیس، ۶ ستاره جدید با سرعتی باورنکردنی در کهکشان راه شیری کشف شدند. دو ستاره فوق سریع‌السیر به نام‌های «J ۹۲۷» (جی ۹۲۷) و «جی ۱۲۳۵» (J ۱۲۳۵) سریع‌تر از هر شی دیگری که تاکنون دیده شده، در حال حرکت هستند.براساس تحقیقات جدید، این ستاره‌های رکوردشکن به ترتیب با سرعت باورنکردنی ۵.۱ میلیون مایل در ساعت (۲،۲۸۵ کیلومتر در ثانیه) و ۳.۸ میلیون مایل در ساعت (۱،۶۹۴ کیلومتر در ثانیه) حرکت می‌کنند. جی ۹۲۷ سریع‌ترین سرعت گردش را دارد که اگر یک شی زمینی بود، می‌توانست در کم‌تر از یک ثانیه بین نیویورک و می‌سی سی پی حرکت کند. با این سرعت، یک شی می‌تواند تنها در یک ساعت...
    تلسکوپ هابل تصویر جالبی از یک کهکشان جدید منتشر کرده است. به گزارش دیجیاتو، تلسکوپ فضایی هابل تصویری جدیدی را به اشتراک گذاشت که کهکشان کوتوله‌ای با نام UGCA 307 در فاصله 26 میلیون سال نوری از سیاره زمین را نشان می‌دهد که در صورت فلکی کلاغ قرار دارد؛ صورت فلکی کوچکی که از نیمکره جنوبی قابل مشاهده است. کهکشان‌های کوتوله دارای چند میلیارد ستاره هستند و هر اندازه که بزرگ به‌نظر می‌رسند، در مقایسه با کهکشان راهشیری که دارای صدها میلیارد ستاره است، بسیار کوچک‌تر هستند. برخلاف کهکشان راه شیری که از نوار مرکزی و بازوهای مارپیچی کاملاً مشخصی تشکیل شده است، UGCA 307 ساختار چندان پیچیده‌ای ندارد. درعوض این کهکشان با پراکندگی ستارگان خود مبهم و مه‌آلود...
    به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ، تلسکوپ فضایی هابل تصویری جدیدی را به اشتراک گذاشت که کهکشانی با نام UGCA ۳۰۷ در فاصله ۲۶ میلیون سال نوری از سیاره زمین را نشان می‌دهد که در صورت فلکی کلاغ قرار دارد؛ صورت فلکی کوچکی که از نیمکره جنوبی قابل مشاهده است. UGCA ۳۰۷ نوعی کهکشان کوتوله است و فقط یک خوشه کوچک از ستاره‌ها در آن وجود دارد. کهکشان‌های کوتوله دارای چند میلیارد ستاره هستند و هر اندازه که بزرگ به‌نظر می‌رسند، در مقایسه با کهکشان راه شیری که دارای صد‌ها میلیارد ستاره است، بسیار کوچک‌تر هستند. برخلاف کهکشان راه شیری که از نوار مرکزی و بازو‌های مارپیچی کاملاً مشخصی تشکیل شده است، UGCA ۳۰۷ ساختار چندان پیچیده‌ای ندارد....
    ناسا با استفاده از رصدخانه پرتو ایکس چاندرا، رد دو جفت سیاه چاله موجود در کهکشان‌های کوتوله را گرفت که در حال برخورد به یکدیگر هستند. یکی از این دو جفت سیاه چاله، ظاهرا در مراحل پایانی برخورد قرار دارد؛ پروسه‌ای که ادغام نامیده می‌شود و در نهایت، یک سیاه چاله عظیم و کهکشانی بزرگ‌تر را پدید می‌آورد. موقعیت آن، درون خوشه کهکشانی Abell 133، در فاصله 760 میلیون سال نوری از زمین است. دانشمندان به‌افتخار یک پرنده در معرض انقراض، این جفت را Mirabilis (منگوله‌ دُم) نام نهاده‌اند. دیگری، در خوشه کهکشانی Abell 1758S، فاصله 3.2 میلیارد سال نوری از زمین قرار دارد و به‌نظر می‌رسد مراحل ابتدایی ادغام را طی می‌کند. البته از همین حالا، پلی از ستاره‌ها...
    ناسا با استفاده از رصدخانه پرتو ایکس چاندرا، رد دو جفت سیاه چاله موجود در کهکشان‌های کوتوله را گرفت که در حال برخورد به یکدیگر هستند. یکی از این دو جفت سیاه چاله، ظاهرا در مراحل پایانی برخورد قرار دارد؛ پروسه‌ای که ادغام نامیده می‌شود و در نهایت، یک سیاه چاله عظیم و کهکشانی بزرگ‌تر را پدید می‌آورد. موقعیت آن، درون خوشه کهکشانی Abell 133، در فاصله 760 میلیون سال نوری از زمین است. دانشمندان به‌افتخار یک پرنده در معرض انقراض، این جفت را Mirabilis (منگوله‌ دُم) نام نهاده‌اند. دیگری، در خوشه کهکشانی Abell 1758S، فاصله 3.2 میلیارد سال نوری از زمین قرار دارد و به‌نظر می‌رسد مراحل ابتدایی ادغام را طی می‌کند. البته از همین حالا، پلی از ستاره‌ها...
    ناسا با استفاده از رصدخانه پرتو ایکس چاندرا، رد دو جفت سیاه چاله موجود در کهکشان‌های کوتوله را گرفت که در حال برخورد به یکدیگر هستند. یکی از این دو جفت سیاه چاله، ظاهرا در مراحل پایانی برخورد قرار دارد؛ پروسه‌ای که ادغام نامیده می‌شود و در نهایت، یک سیاه چاله عظیم و کهکشانی بزرگ‌تر را پدید می‌آورد. موقعیت آن، درون خوشه کهکشانی Abell 133، در فاصله 760 میلیون سال نوری از زمین است. دانشمندان به‌افتخار یک پرنده در معرض انقراض، این جفت را Mirabilis (منگوله‌ دُم) نام نهاده‌اند. دیگری، در خوشه کهکشانی Abell 1758S، فاصله 3.2 میلیارد سال نوری از زمین قرار دارد و به‌نظر می‌رسد مراحل ابتدایی ادغام را طی می‌کند. البته از همین حالا، پلی از ستاره‌ها...
    جستجوی کهکشان برای یافتن سیاره‌هایی مانند زمین، پیشنهادی است که به کندی پیش می‌رود. به گزارش نیواطلس، در واقع، از بیش از ۵۰۰۰ سیاره که تا به امروز توسط ستاره‌شناسان کشف شده است، تنها ۱۲ سیاره به آن نزدیک هستند. با این حال، به لطف کشف Wolf ۱۰۶۹ b، سیاره‌ای با جرمی شبیه به زمین و وجود آب مایع و جو بالقوه، این تعداد یک عدد افزایش یافته است. تیمی که «گرگ ۱۰۶۹ بی» را مشاهده کرد در موسسه نجوم ماکس پلانک در هایدلبرگ مستقر است و از رصدخانه‌ای در اسپانیا کار را دنبال کرده است. محققان از ابزار طیف‌نگاری ویژه‌ای استفاده کردند، ابتکاری برای جستجوی جهان‌های زمین مانندی که دور کوتوله‌های M (همچنین به عنوان کوتوله‌های قرمز شناخته می‌شوند)...
    به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از ساینس، تصویر جدیدی که هابل از خوشه ستاره‌ای «NGC ۳۷۶» ارسال کرده است، بخشی از ابر ماژلانی کوچک را نشان می‌دهد؛ کهکشان کوتوله در کهکشان راه شیری که تنها ۲۰۰ هزار سال نوری از زمین فاصله دارد و ابر ماژلانی بزرگ کمی نزدیکتر، که یک کهکشان کوتوله همسایه محصوب می‌شود. نزدیکی آن باعث می‌شود که تلسکوپ فضایی هابل بتواند تصاویر را با وضوح خوبی ارسال کند.  تصویر خوشه نسبتا کوچکی از ستارگان در ابر ماژلانی کوچک که توسط هابل فرستاده شده است عکس جدید هابل که ناسا و آژانس فضایی اروپا در دسامبر ۲۰۲۲ منتشر کردند، تنها بخش کوچکی از ابر ماژلانی کوچک را نشان می‌دهد: یک خوشه باز ستاره‌ای به...
    به گزارش خبرگزاری صدا و سیما؛ آژانس فضایی اروپا(ESA) اخیراً مأموریت جدیدی از برنامه علمی خود را اعلام کرده است که قرار است طی آن یک تلسکوپ کوچک به نام آراخیس را در مدار زمین مستقر کند. نام آن از رمان علمی-تخیلی Dune الهام گرفته شده است.این ماهواره زیرک بسیار بیشتر از جثه خود عمل می‌کند و سعی می‌کند یکی از گریزان‌ترین و اسرارآمیزترین مواد جهان را که ماده تاریک نامیده می‌شود، ردیابی کند. این اصطلاحی است که به یک ماده نامرئی و فرضی اطلاق می‌شود که گمان می‌رود فراوان‌تر از ماده معمولی باشد و تأثیر گرانشی مشابهی بر محیط اطراف خود دارد.این ماموریت در کلاس سریع(F) طبقه‌بندی می‌شود، به این معنی که کوچک‌تر، متمرکزتر و آمادگی سریع‌تری(کمتر از ۱۰...
    آژانس فضایی اروپا به تازگی مأموریت جدیدی از برنامه علمی خود را اعلام کرده که شامل ارسال یک تلسکوپ فضایی کوچک به مدار زمین موسوم به آراخیس(Arrakhis) است که قرار است اطلاعات بیشتری در مورد ماده تاریک مرموز در اختیار قرار دهد. به گزارش ایران اکونومیست و به نقل از آی‌ای، آژانس فضایی اروپا(ESA) اخیراً مأموریت جدیدی از برنامه علمی خود را اعلام کرده است که قرار است طی آن یک تلسکوپ کوچک به نام آراخیس را در مدار زمین مستقر کند. نام آن از رمان علمی-تخیلی Dune الهام گرفته شده است. این ماهواره زیرک بسیار بیشتر از جثه خود عمل می‌کند و سعی می‌کند یکی از گریزان‌ترین و اسرارآمیزترین مواد جهان را که ماده تاریک نامیده می‌شود، ردیابی کند....
    ستاره شناسان با کشف یک سیاه‌چاله متوسط که ​​هنگام بلعیدن یک ستاره در یک کهکشان کوتوله است، اکنون یک گام به حل یکی از بزرگترین رازهای نجوم نزدیک‌تر شده‌اند. به گزارش برنا؛ بر اساس پژوهش جدیدی که روز ۱۰ نوامبر در مجله "نیچر استرونومی"(Nature Astronomy) منتشر شده است، یک سیاه‌چاله متوسط ​​که در یک کهکشان کوتوله پنهان شده بود، زمانی خود را نشان داد که ستاره بدشانسی را که به فاصله بسیار نزدیک به آن منحرف شده بود، بلعید. این کشف امکان تعیین جرم این سیاه‌چاله را فراهم کرده است. همچنین می‌تواند به دانشمندان کمک کند تا نحوه تعامل سیاه‌چاله‌ها و کهکشان‌ها را بهتر درک کنند. کشف توده سیاه‌چاله به لطف داده‌های YSE نابودی ستاره که به عنوان "رویداد...
    خبرگزاری آریا-ستاره شناسان با کشف یک سیاه‌چاله متوسط که هنگام بلعیدن یک ستاره در یک کهکشان کوتوله است، اکنون توانستند یک گام به حل یکی از بزرگترین راز‌های نجوم نزدیک‌تر شوند.به گزارش خبرگزاری آریا،  بر اساس پژوهش جدیدی که در مجله«نیچر استرونومی» (Nature Astronomy) منتشر شده است، یک سیاه‌چاله متوسط که در یک کهکشان کوتوله پنهان شده بود، زمانی خود را نشان داد که ستاره بدشانسی را که به فاصله بسیار نزدیک به آن منحرف شده بود، بلعید. با استفاده از این فرصت و این کشف مهم، امکان تعیین جرم این سیاه‌چاله  فراهم شده است. این اتفاق طلایی همچنین می‌تواند به دانشمندان کمک کند تا نحوه تعامل سیاه‌چاله‌ها و کهکشان‌ها را بهتر درک کنند. نابودی ستاره که به عنوان «رویداد...
    بر اساس پژوهش جدیدی که روز ۱۰ نوامبر در مجله نیچر استرونومی منتشر شد، یک سیاهچاله متوسط ​​که در یک کهکشان کوتوله پنهان شده بود، زمانی خود را نشان داد که ستاره‌ایی  به فاصله بسیار نزدیک را بلعید. این کشف امکان تعیین جرم  سیاهچاله را فراهم کرده است. همچنین می‌تواند به دانشمندان کمک کند تا نحوه تعامل سیاهچاله‌ها و کهکشان‌ها را بهتر درک کنند. نابودی ستاره که به عنوان رویداد اختلال کشندی یا TDE شناخته می‌شود، منجر به شراره‌ای از تابش  شد که برای مدت کوتاهی تمام روشنایی ستاره‌ای کهکشان کوتوله را تحت الشعاع قرار داد. این کهکشان کوتوله با نام j ۱۵۲۱۲۰.۰۷+۱۴۰۴۱۰.۵ شناخته می‌شود و ۸۵۰ میلیون سال نوری از ما فاصله دارد. رویداد اختلال کشندی یا اختلال...
    ستاره شناسان با کشف یک سیاه‌چاله متوسط که ​​هنگام بلعیدن یک ستاره در یک کهکشان کوتوله است، اکنون یک گام به حل یکی از بزرگترین رازهای نجوم نزدیک‌تر شده‌اند. به گزارش ایسنا و به نقل از آی‌ای، بر اساس پژوهش جدیدی که روز ۱۰ نوامبر در مجله "نیچر استرونومی"(Nature Astronomy) منتشر شده است، یک سیاه‌چاله متوسط ​​که در یک کهکشان کوتوله پنهان شده بود، زمانی خود را نشان داد که ستاره بدشانسی را که به فاصله بسیار نزدیک به آن منحرف شده بود، بلعید. این کشف امکان تعیین جرم این سیاه‌چاله را فراهم کرده است. همچنین می‌تواند به دانشمندان کمک کند تا نحوه تعامل سیاه‌چاله‌ها و کهکشان‌ها را بهتر درک کنند. کشف توده سیاه‌چاله به لطف داده‌های YSE نابودی...
    پژوهشی جدید به کشف قدیمی‌ترین بقایای سیاره‌ای در کهکشان ما منجر شده است. به گزارش برنا؛ اخترشناسان به رهبری دانشگاه "وارویک"(Warwick) قدیمی‌ترین ستاره در کهکشان ما را شناسایی کرده‌اند که در حال جمع‌آوری بقایای سیاره‌های کوچک است و این موضوع آن را به یکی از قدیمی‌ترین منظومه‌های سیاره‌ای سنگی و یخی کشف‌ شده در کهکشان راه شیری تبدیل می‌کند. این یافته‌ها (۵ نوامبر/۱۴ آبان) در ماهنامه انجمن سلطنتی نجوم منتشر شد و نتایج آن نشان داد که یک کوتوله سفید کم‌نور که در فاصله ۹۰ سال نوری از زمین قرار دارد به همراه بقایای منظومه سیاره‌ای در حال گردش به دور آن، بیش از ۱۰ میلیارد سال قدمت دارند. سرنوشت بیشتر ستارگان، از جمله ستاره‌هایی مانند خورشید کهکشان ما،...
    ایتنا - پژوهشگران دو ستاره کوتوله سفید را در فاصله حدود ۹۰ سال نوری از زمین کشف کرده‌اند. ستاره‌ای مانند خورشید ما در نهایت، بیشتر سوخت گرماهسته‌ای خود را مصرف خواهد کرد، ابتدا تا حد تبدیل شدن به یک ستاره غول سرخ عظیم متورم می‌شود و سپس منقبض و سرد می‌شود و به یک ستاره کوتوله سفید کوچک‌تر تبدیل می‌شود. به گزارش ایتنا و به نقل از ایندیپندنت، پژوهشگران دانشگاه وارویک دو ستاره کوتوله سفید را در فاصله حدود ۹۰ سال نوری از زمین کشف کرده‌اند که رنگ نور آن‌ها به دلیل وجود مواد سیارات سنگی [به جا مانده از] قبل، تغییر می‌کند. مرحله تبدیل شدن ستاره به غول سرخ، احتمالا این سیارات سنگی را که بر روی...
    سرنوشت اکثر ستاره‌ها از جمله ستاره‌های منظومه شمسی این است که به یک کوتوله سفید تبدیل می‌شوند. کوتوله سفید در واقع ستاره‌ای است که تمام سوخت خود را مصرف کرده و وارد فرایند کوچک و سرد شدن شده است. در این فرایند، بسیاری از سیاره‌های اطراف ستاره هم دچار مشکل و در برخی موارد نابود می‌شوند؛ در نتیجه، جرم آن‌ها به سطح خود ستاره اضافه می‌شود. دو ستاره کوچک و کم نور در اعماق کهکشان راه شیری در آخرین مراحل زندگی خود قرار دارند. کوتوله‌های سفید WDJ۲۱۴۷-۴۰۳۵ و WDJ۱۹۲۲+۰۲۳۳ با بیش از ۱۰ میلیارد سال سن از قدیمی‌ترین ستارگان کهکشان ما هستند و اخیراً ستاره شناسان بقایای سیاراتی که این کوتوله‌ها را به یکی از قدیمی‌ترین سیاره‌های سنگی شناخته...
    اخترشناسان موفق به کشف بقایای سیاراتی شده‌اند که بیش از ۱۰ میلیارد سال در کیهان قدمت دارند. - اخبار اجتماعی - به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، سرنوشت اکثر ستاره‌ها از جمله ستاره‌های منظومه شمسی این است که به یک کوتوله سفید تبدیل می‌شوند. کوتوله سفید در واقع ستاره‌ای است که تمام سوخت خود را مصرف کرده و وارد فرایند کوچک و سرد‌ شدن شده است.در این فرایند، بسیاری از سیاره‌های اطراف ستاره هم دچار مشکل و در برخی موارد نابود می‌شوند، در نتیجه، جرم آنها به سطح خود ستاره اضافه می‌شود.دو ستاره کوچک و کم نور در اعماق کهکشان راه شیری در آخرین مراحل زندگی خود قرار دارند. کوتوله‌های سفید WDJ2147-4035 و WDJ1922+0233 با بیش از 10 میلیارد سال...
    پژوهشی جدید به کشف قدیمی‌ترین بقایای سیاره‌ای در کهکشان ما منجر شده است.   به گزارش ایسنا، اخترشناسان به رهبری دانشگاه "وارویک"(Warwick) قدیمی‌ترین ستاره در کهکشان ما را شناسایی کرده‌اند که در حال جمع‌آوری بقایای سیاره‌های کوچک است و این موضوع آن را به یکی از قدیمی‌ترین منظومه‌های سیاره‌ای سنگی و یخی کشف‌ شده در کهکشان راه شیری تبدیل می‌کند.   این یافته‌ها روز گذشته(۵ نوامبر/۱۴ آبان) در ماهنامه انجمن سلطنتی نجوم منتشر شد و نتایج آن نشان داد که یک کوتوله سفید کم‌نور که در فاصله ۹۰ سال نوری از زمین قرار دارد به همراه بقایای منظومه سیاره‌ای در حال گردش به دور آن، بیش از ۱۰ میلیارد سال قدمت دارند.   سرنوشت بیشتر ستارگان، از جمله ستاره‌هایی مانند...
    به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از روزنامه سان، مقاله جدیدی با عنوان «استقرار کهکشانی ستارگان کم جرم به عنوان یک تفکیک برای پارادوکس فرمی» که اخیراً توسط مجله Astrophysical برای انتشار پذیرفته شده، بینشی در مورد اینکه چرا فرازمینی‌ها ممکن است نخواهند به زمین بیایند، ارائه کرده است. نویسندگان مقاله، یعقوب حق میسرا و توماس جی. فاوشِز، پیشنهاد می‌کنند که پارادوکس فرمی با «دلیل» ارتباط دارد. به زبان عامیانه، پارادوکس فرمی بیان می‌کند که اگرچه از نظر آماری، اگر حیات در سیارات دیگر وجود داشته باشد و این احتمال وجود دارد، پس باید تاکنون با هم تماس می‌گرفتیم. آنها به این پارادوکس می‌پردازند که «همه انواع ستاره‌ها برای یک تمدن فناوری در حال گسترش مطلوب نیستند» و «ستارگان...
    خبرگزاری آریا-یک حباب درخشان که به "پیله" معروف است، از زمان کشف در سال 2012 تاکنون، اخترشناسان را متحیر کرده است.به گزارش خبرگزاری آریا، یک حباب درخشان به نام پیله (cocoon) که به نظر می‌رسد درون یکی از پرتو‌های گامای عظیم مرکز کهکشان راه شیری به نام "حباب‌های فِرمی" قرار دارد، از زمانی که در سال 2012 کشف شده، ستاره‌شناسان را متحیر کرده است.در تحقیقات جدید منتشر شده در مجله "نیچر استرونومی" (Nature Astronomy) نشان داده شده است که این پیله توسط پرتو‌های گامای ساطع شده از ستاره‌های سریع‌چرخش به نام "تپ‌اختر‌های میلی‌ثانیه" واقع در کهکشان کوتوله کمان که به دور کهکشان راه شیری می‌چرخد، ایجاد می‌شود.محققان می‌گویند در حالی که نتایج ما رمز و راز پیله را روشن...
    یک حباب درخشان که به "پیله" معروف است، از زمان کشف در سال ۲۰۱۲ تاکنون، اخترشناسان را متحیر کرده است. به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، یک حباب درخشان به نام پیله(cocoon) که به نظر می‌رسد درون یکی از پرتوهای گامای عظیم مرکز کهکشان راه شیری به نام "حباب‌های فِرمی" قرار دارد، از زمانی که در سال ۲۰۱۲ کشف شده، ستاره‌شناسان را متحیر کرده است. در تحقیقات جدید منتشر شده در مجله "نیچر استرونومی"(Nature Astronomy) نشان داده شده است که این پیله توسط پرتوهای گامای ساطع شده از ستاره‌های سریع‌چرخش به نام "تپ‌اخترهای میلی‌ثانیه" واقع در کهکشان کوتوله کمان که به دور کهکشان راه شیری می‌چرخد، ایجاد می‌شود. محققان می‌گویند در حالی که نتایج ما رمز و راز...
     یک تیم پژوهشی بین‌المللی یک کهکشان ماهواره‌ای کوچک راه شیری را کشف کرده‌اند که پر از ماده تاریک است؛ اما انتشار آن احتمالاً دستاورد "تپ‌اخترهای میلی‌ثانیه‌ای" است که ذرات کیهانی پرتاب می‌کنند. مرکز کهکشان راه شیری در حال دمیدن یک جفت حباب عظیم از پرتوهای گاما است که  وسعت آن ۵۰ هزار سال نوری است. این پدیده که شکل آن به ساعت شنی شباهت دارد، تقریباً ۱۰ سال پیش با استفاده از تلسکوپ فضایی پرتو گامای فِرمی مشاهده شد، اما منشا آن به صورت یک راز باقی مانده است. این لوب های تشعشعی، «حباب‌های فِرمی» نامیده می‌شوند و با چند زیرساخت اسرارآمیز از گسیل پرتو گامای بسیار درخشان وصله شده‌اند. زمانی تصور می‌شد پیله فِرمی، یکی از درخشان‌ترین نواحی...
    اکثر کهکشان‌هایی که ما در جهان کشف کرده‌ایم در دسته‌های نسبتاً مشخصی قرار می‌گیرند: کهکشان‌های مارپیچی مانند کهکشان راه شیری، کهکشان‌های بیضوی که دراز و نازک هستند و کهکشان‌های عدسی شکل که تا حدودی در نیمه راه بین این دو قرار دارند. اما برخی از کهکشان‌ها عجیب و غریب هستند که در این دسته بندی قرار نمی‌گیرند و به آن کهکشان‌های نامنظم می‌گویند. این کهکشان‌ها می‌توانند بی نظم و نامتقارن باشند. به گزارش digitaltrends، تصویر این هفته از تلسکوپ فضایی هابل یکی از این کهکشان‌های نامنظم به نام NGC ۱۱۵۶ را نشان می‌دهد. این کهکشان نه بازو‌های دراز یک کهکشان مارپیچی دارد و نه شکل بلند بیضی شکل، اما از طرفی ویژگی‌های هر دو را دارد. باید اشاره کرد که...
    هابل اخیرا تصویری از یک کهکشان ثبت کرده است که ظاهر این کهکشان کمی متفاوت‌تر از سایر کهکشان‌ها است. به گزارش ایسنا و به نقل از تی ای، در این تصویر از هابل، کهکشان "ان جی سی ۱۱۵۶"(NGC ۱۱۵۶) نشان داده شده است. شکل این کهکشان با دیگر تصاویری که هابل از کهکشان‌های مختلف ثبت کرده، کمی فرق می‌کند. کهکشان "ان جی سی ۱۱۵۶" در فاصله ۲۵ میلیون سال نوری از زمین و در صورت فلکی بره قرار دارد و شبیه یک درخت شکوفه گیلاس است که در بهار گل می‌دهد. کهکشان مذکور یک کهکشان کوتوله است. یک کهکشان کوتوله به کهکشانی اطلاق می‌شود که دارای فقط چند میلیارد ستاره باشد. تلسکوپ فضایی "هابل" موفق به رصد کهکشانی شد...
    به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از پایگاه خبری فیز (phys)، بر اساس مدل استاندارد کیهان‌شناسی، تقریباً همه کهکشان‌ها با هاله‌ای از ذرات ماده تاریک احاطه شده‌اند. این هاله، نامرئی است اما جرم آن کشش گرانشی قوی بر کهکشان‌های مجاور اعمال می‌کنند. پژوهشی که به‌تازگی به سرپرستی دانشگاه بُن آلمان و دانشگاه سنت اَندروز اسکاتلند انجام شده است این دیدگاه درباره جهان را زیر سؤال می‌برد. نتایج نشان می‌دهد که کهکشان‌های کوتوله دومین خوشه کهکشانی نزدیک به زمین، معروف به خوشه کهکشانی فورناکس، فاقد این هاله‌های ماده تاریک است. کهکشان‌های کوتوله، کهکشان‌های کوچک و کم‌نوری هستند که معمولاً در خوشه‌های کهکشانی یا نزدیک کهکشان‌های بزرگ‌تر یافت می‌شوند؛ به همین دلیل آنها ممکن است تحت تأثیر اثرات گرانشی همراهان بزرگ‌تر...
    دانشمندان به تازگی کهکشان‌های کوتوله‌ای کشف کرده‌اند که به جای پراکنده‌ بودن، در یک منطقه در کنار هم در مجاورت کهکشانی بزرگتر قرار دارند. این موضوع برای ستاره‌شناسان عجیب به نظر می‌رسد و آنها دلیل آن را نمی‌دانند. به گزارش گروه علم و آموزش ایران اکونومیست از پایگاه اخبار علمی (Science News)، دانشمندان در دانشگاه میشیگان در ایالات متحده آمریکا، از تلسکوپ سوبارو (یک تلسکوپ بزرگ و قوی نوری) در هاوایی استفاده کردند تا توده‌های کم‌فروغ ستاره‌ها را مشاهده کنند که نشان‌دهنده کهکشان‌های کوتوله در اطراف کهکشان اِم ۸۱ (M۸۱) هستند. این کهکشان که به کهکشان راه شیری شباهت دارد، برجسته‌ترین عضو در گروه کهکشان‌هایی است که نسبتاً به آن نزدیک هستند و حدود ۱۲ میلیون سال نوری از زمین...
    چین یک انفجار رادیویی سریع تحت عنوان FRB را در فاصله ۳ میلیارد سال نوری از زمین کشف کرده است. - اخبار اجتماعی - به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم؛ چین فوران رادیویی سریعی را در فاصله 3 میلیارد سال نوری از ما تشخیص داده است که دانشمندان این پدیده فضایی نادر را با بزرگ‌ترین تلسکوپ تک‌ظرفی جهان پیدا کردند.این پدیده که انفجار رادیویی سریع (FRB) نام دارد، تنها دومین نمونه از نوع خود است که به تصویر تکاملی رویدادهای مرموز کیهانی اشاره دارد.FRB‌ها درخشان‌ترین گذرگاه‌های نجومی با مدت زمان میلی ثانیه در باندهای رادیویی با منشأ هنوز ناشناخته هستند. کمتر از پنج درصد از موارد شناسایی شده، تکرار شده‌اند و تنها تعداد کمی از آنها به طور مداوم فعال هستند.با...
    به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از اسپیس، چند هفته پس از آنکه محققان تصویری از Sagittarius A* ( ابرسیاهچاله کهکشان راه شیری) منتشر کردند، تحقیقی جداگانه از کاوش ها برای تکامل سیاه چاله در کهکشان های کوتوله پرده برداشت. تحلیل های جدید از کهکشان های کوتوله حاکی از آن است که ظهور سیاهچاله ها در این کهکشان های کوچک بسیار فراگیرتر از تصورات پیشین است. محققان اعلام کردند این تحقیق احتمالاً رابط گمشده ای در فرایند دستیابی به دانش درباره تکامل ابرسیاهچاله ها است. ماگدا پولیمرا دانشجوی مقطع دکتری در دانشگاه چپل هیل کارولینای شمالی در بیانیه ای در این باره نوشت: این نتایج حیرت انگیز هستند زیرا سیاهچاله های مذکور قبلاً با وجود قابل رصد بودن از دیدها...
    تصویر گرفته شده هابل چهار کهکشان کوتوله را نشان می‌دهد که در یک کهکشان ادغام می‌شوند. این تصویر که توسط ناسا به اشتراک گذاشته شد، برهمکنش غیرعادی چهار کهکشان کوتوله را نشان می‌دهد. به گزارش youm7.com، باتوجه به تصویر گرفته شده، دو کهکشان کوچک به قدری نزدیک به هم هستند که شبیه یک جرم به نظر می‌رسند و آن را NGC ۱۷۴۱ می‌نامند. این دو کهکشان در قسمت بالایی تصویر قرار دارند. سپس یک کهکشان سیگاری شکل دیگر رد سمت راست و کهکشان چهارم در پایین تصویر قرار دارد که توسط جریانی از ستاره‌های جوان به سه ستاره دیگر متصل شده است.  چهار کهکشان کوتوله با ادغام هم، گروه فشرده هیکسون ۳۱ یا HCG ۳۱ را تشکیل داده اند. این...
    تصویری از تلسکوپ فضایی هابل توسط ناسا منتشر شده است که برهم‌کنش غیرعادی و ادغام چهار کهکشان کوتوله را نشان می‌دهد. کهکشان کوتوله به کهکشانی اطلاق می‌شود که دارای فقط چند میلیارد ستاره باشد. - اخبار اجتماعی - به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم؛ تصویری از تلسکوپ فضایی هابل توسط ناسا منتشر شده است که برهم‌کنش غیرعادی و ادغام چهار کهکشان کوتوله را نشان می‌دهد. یک کهکشان کوتوله به کهکشانی اطلاق می‌شود که دارای فقط چند میلیارد ستاره باشد (در مقایسه با کهکشان راه شیری که 200–400 میلیارد ستاره دارد).این چهار کهکشان با یکدیگر مجموعه‌ای به نام گروه فشرده هیکسون 31 یا HCG 31 را تشکیل می‌دهند که در فاصله 166 میلیون سال نوری از زمین قرار دارد. این کهکشان‌ها در...
    ناسا اخیرا ویدیویی جذاب از یک کهکشان نامنظم کوتوله منتشر کرده است. به گزارش ایران اکونومیست، ناسا ویدیویی که در انتهای خبر قابل مشاهده است را منتشر کرد و نوشت: به یکی از فعال‌ترین کهکشان‌ها در همسایگی کیهانی ما که با نام "ان‌جی‌سی ۱۵۶۹ " (NGC ۱۵۶۹) شناخته می‌شود، خوش آمدید. این کهکشان ستاره فشان، با سرعتی ۱۰۰ برابر سریع‌تر از کهکشان خودمان (کهکشان راه شیری) ستارگان ایجاد می‌کند. "ان‌جی‌سی ۱۵۶۹ " یک کهکشان نامنظم کوتوله در صورت فلکی زرافه است.کهکشان ستاره فشان (Starburst galaxy) کهکشانی است که در مقایسه با نرخ تشکیل متعارف ستارگان در بیشتر کهکشان‌ها نرخ بالایی از فرایند تشکیل ستارگان را دارد. دانشمندان اطلاعاتی را در این تصویر هابل با صدا نمایش دادند تا با اسکن...
    ناسا اخیرا در حساب کاربری تلسکوپ فضایی هابل، تصویری جالب از یک کهکشان مارپیچی منتشر کرد. به گزارش ایران اکونومیست، ناسا با انتشار این تصویر نوشت: کهکشان ان جی سی ۲۴۷(NGC ۲۴۷) که با نام مستعار کهکشان چشم سوزنی(Needle’s Eye Galaxy) نیز شناخته می‌شود، یک کهکشان مارپیچی کوتوله تماشایی است که در فاصله ۱۱ میلیون سال نوری از ما قرار دارد. در این تصویر زیبایی‌های لبه‌های کهکشان مذکور را می‌توانید تماشا کنید.در زیر لبه قرص کهکشان، کهکشان‌های کوچک‌تر و دورتر و همچنین یک ستاره بسیار درخشان در پیش‌زمینه که بین ما و ان جی سی ۲۴۷  قرار دارد، قابل مشاهده هستند. این کهکشان یک کهکشان مارپیچی میانی از نوع SAB (s) d با قطر حدود ۷۰ هزار سال نوری است....
    ناسا در عکس روز خود تصویری از کوتوله‌های سفید منتشر کرد که توسط تلسکوپ فضایی هابل به ثبت رسیده است. به گزارش ایسنا، دانشمندانی که منشا کهکشان ما را شناسایی می‌کنند، می‌توانند این احساس را داشته باشند که باستان شناسان، کیهان هستند و بلوک‌های سازنده کهکشان ما در روزهای اول آن را کشف و شناسایی می‌کنند. یکی از راه‌هایی که ستاره شناسان می‌توانند درک بهتری از بنیان و اساس منظومه شمسی پیدا کنند، مشاهده ستاره‌های خیلی قدیمی مانند ستاره‌های کوتوله سفید است که بقایای بسیار متراکم ستارگانی هستند که زمانی پرجرم بوده‌اند. تلسکوپ فضایی هابل تصویری از مجموعه‌ای از این بناهای کهکشانی را در فاصله ۲۶ هزار سال نوری از زمین ثبت کرده است. در این تصویر بقایای اولیه...
    به گزارش همشهری آنلاین، گادرد با عنوان «جمعه هابل»، تصویری از NGC ۱۷۰۵، یک کهکشان کوتوله کوچک و نامنظم را به تصویر کشیده است. این کهکشان کوچک در صورت فلکی جنوبی پیکتور قرار داشته و تقریبا ۱۷ میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد! کهکشان‌های نامنظم کوتوله تمایل دارند کمی عناصری غیر از هیدروژن یا هلیوم داشته باشند و شبیه کهکشان‌های اولیه‌ای هستند که کیهان را تشکیل می‌دادند. NGC ۱۷۰۵ و امثال آن، با وجود بی‌حساب و کتابی‌هایش، بینش‌های ارزشمندی را در مورد تکامل کهکشان‌ها ارائه می‌کنند. کد خبر 654945 برچسب‌ها فیزیک ستاره‌ای (اختر فیزیک) هابل نجوم - سیاره - ستاره
    باشگاه خبرنگاران جوان - سیاهچاله‌ها نه تنها می‌توانند ستاره‌ها را نابود کنند، بلکه می‌توانند باعث تشکیل آن‌ها نیز شوند. دانشمندان به تازگی نمونه این اتفاق را در یکی از کهکشان‌های کوتوله مشاهده کرده اند. به گزارش به نقل از لایو ساینس، ستاره‌شناسان به تازگی سیاهچاله‌ای را مشاهده کرده‌اند که ستاره‌هایی را در مرکز یک کهکشان کوتوله ایجاد می‌کند. این ستاره‌های تازه متولد شده توسط یک رگه‌ عظیم از گاز و غبار به سیاهچاله متصل می‌شوند. این سیاهچاله عظیم تقریبا در فاصله ۳۴ میلیون سال نوری از ما در کهکشان Henize ۲-۱۰ قرار دارد. این کشف با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل ناسا انجام شده و اولین رصد یک سیاهچاله در یک کهکشان کوتوله محسوب می‌شود. کهکشان‌هایی که یک میلیارد ستاره یا...
    سیاهچاله تنها باعث نابودی ستاره‌ها و متلاشی شدن آن‌ها نمی‌شوند بلکه می‌توانند باعث تشکیل آن‌ها نیز شوند و دانشمندان اکنون این پدیده را در یک کهکشان کوتوله نزدیک مشاهده کرده‌اند. به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، در مرکز اکثر کهکشان‌های بزرگ، ابرسیاهچاله‌ها قرار دارند که جرم‌ آن‌ها میلیون‌ها تا میلیاردها برابر جرم خورشید منظومه شمسی ما است. برای مثال در قلب کهکشان راه‌شیری "کمان ای*" (*Sagittarius A) قرار دارد و جرم آن حدود ۴.۵ میلیون برابر خورشید است. اخترشناسان پیش از این شاهد تخریب ستاره‌ها توسط ابرسیاهچاله‌ها بوده‌اند با این حال محققان علاوه بر این کشف کردند که سیاهچاله‌های کلان جرم جریانات قدرتمندی به سمت خارج ایجاد می‌کنند که می‌تواند ابرهای متراکم را تغذیه کند و...
    کهکشان کوتوله فورناکس امروز یکشنبه -۹ آبان ماه- با استفاده از یک دوربین دوچشمی یا یک تلسکوپ کوچک قابل رصد است. مرورگر شما از ویدئو پشتیبانی نمی‌کند. فایل آن‌را از اینجا دانلود کنید: audio/mp3 گوینده: مانیا مردانی دانلود کد خبر 532292
    کارشناس تیم علمی رصدخانه لارستان گفت: کهکشان کوتوله فورناکس امروز یکشنبه -۹ آبان ماه- با استفاده از یک دوربین دوچشمی یا یک تلسکوپ کوچک قابل رصد است. فاطمه فخرایی فرد در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، اظهار کرد: صورت فلکی جنوبی فورناکس دارای بیشترین تعداد کهکشان است، در واقع در این صورت فلکی یکی از نزدیک‌ترین خوشه‌های کهکشانی قرار دارد. خوشه کهکشانی فورناکس در فاصله حدود ۶۲ میلیون سال نوری یعنی تقریباً ۲۰ برابر فاصله کهکشان آندرومدا تا کهکشان راه شیری قرار دارد. وی افزود: امروز _یک‌شنبه ۹ آبان‌ماه_ کهکشان کروی کوتوله فورناکس حدود نیمه شب به بالاترین نقطه خود در آسمان می‌رسد. اخترشناسان معتقدند که UCD ها یا کهکشان‌های کوتوله در واقع هسته‌های به جا مانده از کهکشان‌های بزرگی هستند...
    کارشناس تیم علمی رصدخانه لارستان گفت: ابر ماژلانی کوچک با قدر ۲.۷ با چشم غیر مسلح قابل مشاهده است، اما با استفاده از یک دوربین دوچشمی یا یک تلسکوپ بهتر رصد می‌شود. فاطمه فخرایی فرد در گفتگو با خبرنگار ایمنا، اظهار کرد: ابر ماژلانی کوچک یا به اختصار SMC در واقع حدود ۱۵ هزار سال نوری گستردگی دارد و شامل چند صد میلیون ستاره است. این کهکشان کوتوله در فاصله ۲۱۰ هزار سال نوری از زمین و در صورت فلکی توکان در آسمان نیم‌کره جنوبی واقع شده است. وی افزود: این ابر کیهانی، کهکشان نامنظم کوتوله است و همچون قمر به دور کهکشان راه شیری می‌چرخد. همراه کوتوله راه شیری، ابر ماژلانی کوچک در صورت فلکی توکان امشب _دوشنبه ۱۲...
    ایتنا - دانشمندان تکه‌ای از یک ستاره منفجرشده را مشاهده کرده‌اند که با سرعت بسیار بالایی در کهکشان راه شیری در حال حرکت است. بر اساس یک مطالعه جدید، بخشی از ترکش‌های ستاره‌ای با سرعت ۳ میلیون و ۲۰۰ هزار کیلومتر در ساعت، در حال نزدیک شدن به مرزهای کهکشان راه شیری است.   جی جی هرمس (سرپرست این مطالعه) می‌گوید: «این ستاره آنقدر سریع حرکت می‌کند که تقریباً در حال خروج از کهکشان است».   به گزارش ایتنا و به نقل از Space، گفته می‌شود این ستاره که به LP 40-365 معروف است، در حال حاضر حدود ۲ هزار سال نوری از زمین فاصله دارد. هرمس و همکارانش فکر می‌کنند این توده یک جسد ستاره‌ای فوق متراکم موسوم به...
    محققان بر این باورند که وسیله اخترلرزه‌شناسی تنها راهی است که با آن می‌توان به قسمت داخلی ستاره‌ها دسترسی پیدا کرد. خبرگزاری میزان - آنا نوشت: کهکشان راه شیری در حدود ۱۰ میلیارد سال پیش با یک کهکشان کوتوله برخورد داشت. تحقیقات جدید کارشناسان علم نجوم نشان می‌دهد که بیشتر کهکشان «مدرن» راه شیری حتی در آن تاریخ نیز در حال فعالیت بوده است. کهکشان ما حدود ۱۰ میلیارد سال پیش با یک کهکشان کوتوله تصادم محکمی داشت. محققان در مجله نجوم نیچر گزارش دادند که سن ستارگانی که از کهکشان پیشین وارد کهکشان راه شیری شده و ادغام شدند، کمی جوان‌تر یا تقریباً هم‌تراز با ستاره‌های موجود در صفحه اصلی کهکشان راه شیری است. راه شیری و نبرد با...
    NGC 2442 ساختاری شگفت‌انگیر، دیدنی و زیبا به وسعت ۷۵ هزار سال نوری دارد که به‌ عنوان بخشی از یک کهکشان مارپیچی میله‌ای به‌هم‌ریخته در صورت فلکی جنوبی "ماهی پرنده" دیده می‌شود. به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، میتوک (Meathook) یک کهکشان مارپیچی میله‌ای از شکل افتاده است که با حدود ۱۱۰ هزار سال نوری وسعت، در صورت فلکی جنوبی "ماهی پرنده" واقع در فاصله ۵۶ هزار سال نوری از زمین قرار دارد. دانشمندان بر این باورند که شکل ناهموار این کهکشان به احتمال زیاد نتیجه برخورد نزدیک آن با یک کهکشان کوچک‌تر و ناپیدا در مقطعی از تاریخ به وجود آمده است. این مارپیچ ناهموار دو بخش دارد؛ از قسمت جنوب غربی دربردارنده NGC 2442 و از شمال شرقی شامل...
    ستاره شناسان رصدخانه ویژه اخترفیزیک(SAO) روسیه فاصله زمین تا ۱۸ کهکشان کوتوله را تعیین کردند. به گزارش ایسنا و به نقل از فیز، ستاره شناسان رصدخانه ویژه اخترفیزیک(SAO) روسیه مشاهدات نورسنجی کهکشان های کوتوله را که توسط برنامه بررسی "ALFALFA" شناسایی شده اند، فاصله زمین تا ۱۸ کهکشان کوتوله را تعیین کردند. نتایج این بررسی به محققان امکان داد تا فاصله دقیق تا این ۱۸ کهکشان کوتوله را تعیین کنند. یک کهکشان کوتوله به کهکشانی اطلاق می‌شود که دارای فقط چند میلیارد ستاره باشد. با کهکشان راه شیری مقایسه کنید که ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلیارد ستاره دارد. ابر ماژلانی بزرگ نیز ۳۰ میلیارد ستاره دارد و به همین دلیل گاهی به عنوان کهکشان کوتوله طبقه‌بندی می‌شود. کهکشان راه شیری 14 کهکشان کوتوله شناخته شده دارد که به...
    به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از نیوزدات کام، ستاره یادشده در فاصله ۷۰ میلیون سال نوری از منظومه شمسی قرار دارد و در یک کهکشان مارپیچی به نام NGC ۲۵۲۵ واقع است. ستاره منفجر شده مذکور حالا به شکل یک ستاره کوتوله سفید درآمده و تلسکوپ فضایی هابل آخرین روزهای حیات آن را ثبت کرده است. در عکس‌های به ثبت رسیده از این ستاره کاهش تدریجی میزان نور آن نیز به وضوح قابل مشاهده و تشخیص است. هابل اولین بار در فوریه سال ۲۰۱۸ این ستاره بزرگ را که SN ۲۰۱۸gv نام داشت، کشف کرد. ستاره شناسان ناسا و آژانس فضایی اروپا می‌گویند با بررسی نحوه انفجار و تبدیل SN ۲۰۱۸gv به یک ستاره کوتوله می‌توان اطلاعات تازه‌ای در...
    به گزارش پایگاه اینترنتی تک اکسپلوریست، تلسکوپ فضایی «هابل» نقش حیاتی در افشای زیبایی و راز و رمز فضا ایفا می کند. عکس‌های پایان ناپذیر و خیره کننده هابل از آسمان‌، چکیده ای بصری از برترین دستاوردهای علمی این تلسکوپ فضایی است. این بار هابل از یک ابرنواختر در حال ناپدید شدن در کهکشان NGC ۲۵۲۵  که ۷۰ میلیون سال نوری از سیاره زمین فاصله دارد، تصویر گرفته است. پر جرم‌ترین ستاره‌های عالم، زندگی خود را با انفجاری عظیم به نام اَبَرنواختر به پایان می‌برند. یک اَبَر نو اختر زمانی رخ می‌دهد که یک ستاره در حال مرگ، شروع به خاموش شدن می‌کند. آن گاه به‌طور ناگهانی منفجر شده و نور بسیار زیادی تولید می‌کند و در پسِ خود، یک هسته کوچک نوترونی بر جای می‌گذارد. سازمان فضایی آمریکا (ناسا) در...
    کهکشان‌های کروی کوتوله قمری(dSph) کهکشان راه شیری مکان‌های بسیار خوبی برای جستجو و مطالعه ستاره‌های با فلزینگی کم هستند. بررسی دقیق چنین اجرامی می‌تواند برای بهبود درک ما از محیط‌های کهکشانی اولیه بسیار مهم باشد. به گزارش ایسنا و به نقل از تک اکسپلوریست، کهکشان کروی کوتوله قوس(Sgr dSph) عظیم ترین کهکشان کروی کوتوله در میان کهکشان‌های کروی کوتوله قمری در کهکشان راه شیری هستند. تاکنون فقط تعداد معدودی از ستارگان دارای فلزینگی کم در کهکشان کروی کوتوله قوس شناسایی شده‌اند. اکنون تیمی از ستاره شناسان موسسه ام.آی.تی اخیرا از شناسایی ۱۸ ستاره غول سرخ دارای فلزینگی کم در کهکشان کوتوله قوس خبر دادند. در اخترشناسی و کیهان‌شناسی، فلزینگی نشان‌دهنده نسبتی از جرم یک جسم نجومی است که از...
    به گزارش ایسنا و به نقل از آی ای، ستارگان، نظیر خورشید خودمان، نه تنها در طول زندگی خود محیطی حیاتی را برای ایجاد زندگی فراهم می‌کنند، بلکه اکنون معلوم شده است که آنها همچنین پایه‌های اصلی ساخت و ساز حیات را با مرگشان فراهم می‌کنند. تقریباً ۹۰ درصد از همه ستاره‌ها زندگی خود را به عنوان کوتوله‌های سفید پایان می‌دهند و بقیه هم به شکل ابرنواخترها منفجر می‌شوند. خاکسترهای این ستاره‌ها در هنگام فروپاشی از طریق بادهای ستاره‌ای غنی شده با عناصر شیمیایی از جمله کربن -عنصری که برای پیدایش حیات در کهکشان راه شیری و سایر کهکشان‌ها بسیار مهم است- به فضای اطراف پخش می‌شود. مدت‌ها است که دانشمندان می‌دانند که هر اتم کربن موجود در جهان توسط ستارگان...
    تلسکوب فضایی هابل بقایای ابرنواختر در رنگ های قرمز ، سفید و آبی رصد کرد که این بقایا در ابر ماژلانی بزرگ ، یک کهکشان کوتوله که نزدیک به کهکشان راه شیری است،یافت می شود. به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ ناسا در صفحه اینستاگرام خود عکسی از رصد تلسکوپ هابل را با مخاطبان خود به اشتراک گذاشت و نوشت: تلسکوب فضایی هابل بقایای ابرنواختر در رنگ های قرمز ، سفید و آبی رصد کرد که این بقایا در ابر ماژلانی بزرگ ، یک کهکشان کوتوله که نزدیک به کهکشان راه شیری است،یافت می شود.    
    خبرگزاری میزان- صفحه nasahubble در اینستاگرام تصویری از بقایای ابرنواختر موجود در یک کهکشان کوتوله را منتشر کرد. تاریخ انتشار: 12:45 - 15 تير 1399 - کد خبر: ۶۳۴۷۷۰ خبرگزاری میزان - ناسا در صفحه اینستاگرام خود عکسی از رصد تلسکوپ هابل را با مخاطبان خود به اشتراک گذاشت و نوشت: تلسکوب فضایی هابل بقایای ابرنواختر در رنگ های قرمز ، سفید و آبی رصد کرد که این بقایا در ابر ماژلانی بزرگ ، یک کهکشان کوتوله که نزدیک به کهکشان راه شیری است،یافت می شود. انتهای پیام/
    به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، ابرنواخترها درخشان‌ترین انفجارهای جهان هستند. SN 2006gy یکی از آن‌هاست که بسیار مورد مطالعه قرار گرفته و برای محققانی که سعی در توضیح چگونگی وقوع چنین انفجارهای درخشانی دارند،‌ جالب توجه است. چنین پدیده‌هایی تا حد زیادی غیرقابل توضیح مانده‌اند و اخترشناسان قادر به یافتن دلیل روشنایی شدید آن‌ها نیستند. آن‌ها چنان شدید می‌درخشند که مدل‌های سنتی اخترفیزیکی را به چالش می‌کشند. اکنون دانشمندان فکر می‌کنند علت روشنایی چشمگیر بیرون آمده از SN 2006gy را یافته و امیدوارند که بتوانند منبع چنین نور زیاد ابرنواخترها را بیابند. محققان اعلام کردند که یک ستاره روشنایی خود را زمانی به‌دست می‌آورد که یک ابرنواختر به پوسته‌ موادی که اطراف آن را احاطه کرده برخورد می‌کند....
    خبرگزاری میزان- محققان موفق به شناسایی یک ستاره کوتوله قدیمی شده اند که اکسیژن موجود در آن مربوط به دوران ابتدایی شکل‌گیری کهکشان راه شیری است. تاریخ انتشار: 04:28 - 08 بهمن 1398 - کد خبر: ۵۹۱۰۷۶ به گزارش خبرنگار گروه فضای مجازی خبرگزاری میزان، ستاره کوتوله تازه شناسایی شده یادگار زمان شکل‌گیری برخی ابرنواختر‌های اولیه در کهکشان راه شیری است و قدمت اکسیژن موجود در آن به میلیون‌ها سال نوری قبل بازمی‌گردد. ستاره شناسان آمریکایی در زمان بررسی قدیمی‌ترین ستاره‌های شناخته شده توسط بشر موفق به شناسایی سطح زیادی از اکسیژن در جو یکی از آن‌ها شدند که نشان می‌داد این اکسیژن در ابتدای شکل گیری جهان خلق شده است. ستاره کوتوله‌ای که این مقدار اکسیژن در آن...
    به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، مطالعات به وسیله آرایه بسیار بزرگ (VLA) نشان دادند که تقریبا نیمی از سیاهچاله‌های عظیم کهکشان‌های کوتوله در مرکز آن کهکشان ها قرار ندارند. این یافته به منجمان در مورد شرایط به‌وجود آمدن سیاهچاله در تاریخ اولیه جهان بینش‌های جدید را ارائه می‌دهد. ستاره شناسانی که به دنبال یافتن مکانیسم های ایجاد سیاهچاله های عظیم در ابتدای جهان بودند؛ با کشف 13 سیاهچاله در کهکشان های کوتوله که کمتر از یک میلیارد سال نوری از زمین فاصله دارد سرنخ‌های مهم جدیدی به دست آوردند. این کهکشان های کوتوله از راه شیری 100 برابر کم حجم‌تر هستند و از کوچک ترین کهکشان‌هایی هستند که میزبان سیاهچاله‌های عظیم هستند. دانشمندان انتظار دارند که سیاهچاله‌های موجود...
    براساس یافته‌های جدید احتمال وجود سیاراتی شبیه به زمین بالاست و مطالعات جدید نشان می‌دهد که سیارات سنگی شبیه به سیاره ما به دوربعضی ستاره‌ها می‌چرخند. به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجو، سیارات شبیه زمین ممکن است خاص نباشند و این برای دانشمندانی که در جستجوی وجود بیگانگان هستند خبر خوبی است. تجزیه و تحلیل‌های جدید نور ستاره‌های اطراف نشان می‌دهد که تعداد جهان‌های سنگی مانند زمین در کهکشان راه شیری زیاد است.   یافته‌های جدید بیان می‌کنند که بسیاری از سیارات خارجی می‌تواند شرایطی (میدان مغناطیسی، اتمسفر خوب و صفحات تکتونیکی که مواد معدنی را به سطح می‌آورند) داشته باشند که برای زندگی مناسب است.   ادوارد یانگ از دانشگاه کالیفرنیا گفت: وقتی ما شروع به پیدا کردن سیاره‌های اطراف ستاره‌ها...
    خبرگزاری میزان- تلسکوپ فضایی هابل موفق به ثبت تصویر یک کهکشان شد. تاریخ انتشار: 21:45 - 23 شهريور 1398 - کد خبر: ۵۴۹۵۷۰ به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری میزان، ناسا تصویری از یک جرم کیهانی به نام "یوجی‌سی ۶۹۵"( UGC ۶۹۵) منتشر کرد که ۳۰ میلیون سال نوری از ما فاصله دارد و در صورت فلکی "نهنگ" واقع شده است. کهکشان "یوجی‌سی ۶۹۵" یک کهکشان کوتوله غنی از گاز است. کهکشان کوتوله به کهکشانی می‌گویند که کم نور و کم جرم است و تعداد ستارگان آن به مراتب کمتر از سایر کهکشان‌ها بوده و رصد آنها مشکل است. یک کهکشان به طور کلی سیستم اتصال گرانشی ستاره‌ای است و همچنین متشکل از گاز و غبار میان ستاره‌ای و...
    تلسکوپ فضایی هابل موفق به ثبت تصویر یک کهکشان شد. به گزارش ایسنا، ناسا تصویری از یک جرم کیهانی به نام "یوجی‌سی ۶۹۵"( UGC ۶۹۵)  منتشر کرد که ۳۰ میلیون سال نوری از ما فاصله دارد و در صورت فلکی "نهنگ" واقع شده است. کهکشان "یوجی‌سی ۶۹۵" یک کهکشان کوتوله غنی از گاز است. کهکشان کوتوله به کهکشانی می‌گویند که کم نور و کم جرم است و تعداد ستارگان آن به مراتب کمتر از سایر کهکشان‌ها بوده و رصد آنها مشکل است. یک کهکشان به طور کلی سیستم اتصال گرانشی ستاره‌ای است و همچنین متشکل از گاز و غبار میان ستاره‌ای و ماده تاریک است. نظریات حاکی از آن است که گرانش ماده تاریک موجب شکل‌گیری کهکشان‌ها شده و کهکشان‌های...
    ناسا در حساب کاربری خود در اینستاگرام تصویری را که اخیرا توسط "تلسکوپ فضایی هابل" از کهکشان ابر ماژلانی بزرگ (کهکشانی در همسایگی کهکشان راه شیری است) ثبت شده را منتشر کرد.ابر ماژلانی بزرگ (LMC) کهکشانی در همسایگی کهکشان راه شیری است و سومین کهکشان نزدیک به راه شیری شمرده می‌شود. ابر ماژلانی بزرگ چهارمین کهکشان بزرگ گروه محلی است.   کانون اصلی ستاره‌ها در واقع یک کهکشان کوتوله است. کهکشان‌های کوتوله غالباً ساختار مه آلود، شکلی از پیش تعریف شده و ظاهری شبیه به ابری از ستاره دارند.کهکشان کوتوله به کهکشانی اطلاق می‌شود که دارای فقط چند میلیارد ستاره باشد (در مقایسه با کهکشان راه شیری که ۲۰۰–۴۰۰ میلیارد ستاره دارد) ابر ماژلانی بزرگ نیز ۳۰ میلیارد ستاره دارد...
    به گزارش خبرنگار حوزه فن‌آوری‌ گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، در این گزارش قصد داریم به بررسی جالب‌ترین و جدیدترین مسائل حوزه نجوم بپردازیم. قمر‌های فراخورشیدی را بیشتر بشناسید به قمر فراخورشیدی گریزانی که به یک سیاره شباهت دارد پلونت گفته می‌شود؛ به عبارتی ساده‌تر قمرهایی هستند که به دور ستاره‌های داغ می‌چرخند. ممکن است تحت شرایط خاص، قمر‌ها مدارهای خود را ترک کرده و به اقمار ستاره‌های داغ تبدیل شوند؛ پلونت‌ها ممکن است نشانه‌های نوری تولید کنند که امکا ِ شناسایی آنها با تلسکوپ‌ را فراهم می‌کند؛ دانشمندان در مطالعات اخیر خود مدل‌های کامپیوتری ایجاد کرده‌اند که در آنها سناریوهای تبدیل قمر به پلونت آزمایش می شود. دانشمندان دریافتند که اگر یک قمر به دور نوعی سیاره فراخورشیدی به...
    خبرگزاری میزان- ناسا در تصویر روز خود یکی از تصاویر نجومی رصد شده توسط تلسکوپ فضایی هابل را منتشر کرد. تاریخ انتشار: 20:47 - 19 مرداد 1398 - کد خبر: ۵۴۰۶۷۳ به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری میزان، در این تصویر ما شاهد دو کهکشان هستیم که در خود میلیون‌ها ستاره را جای داده‌اند. این دو کهکشان توسط تلسکوپ فضایی هابل رصد شده‌اند و جاذبه گرانشی متقابل بین دو کهکشان سبب شده که به یکدیگر نزدیک و نزدیک‌تر شوند و شکل آنها به این حالت تغییر پیدا کند. با مرور زمان هر دوی این کهکشان‌ها با یکدیگر ادغام خواهند شد. این کهکشان دوتایی "UGC ۲۳۶۹" نام گرفته است. یک پل گاز و غبار و ستاره‌ای هم در بین دو...
    ناسا در تصویر روز خود یکی از تصاویر نجومی رصد شده توسط تلسکوپ فضایی هابل را منتشر کرد. به گزارش ایسنا، در این تصویر ما شاهد دو کهکشان هستیم که در خود میلیون‌ها ستاره را جای داده‌اند. این دو کهکشان توسط تلسکوپ فضایی هابل رصد شده‌اند و جاذبه گرانشی متقابل بین دو کهکشان سبب شده که به یکدیگر نزدیک و نزدیک‌تر شوند و شکل آنها به این حالت تغییر پیدا کند. با مرور زمان هر دوی این کهکشان‌ها با یکدیگر ادغام خواهند شد. این کهکشان دوتایی "UGC ۲۳۶۹" نام گرفته است. یک پل گاز و غبار و ستاره‌ای هم در بین دو کهکشان دیده می‌شود که این دو را به یکدیگر متصل می‌کند. تعامل میان کهکشان‌ها رویدادی متداول در تاریخچه...
    به گزارش گروه اجتماعی برنا؛ محققان انستیتو IAC در مقاله‌ای اینگونه ادعا کرده‌اند که یک کهکشان کوتوله به نام گایا آنسلادوس به کهکشان تازه شکل گرفته راه شیری برخورد کرده و با آن ترکیب شده است. این یافته آن‌ها درک جدیدی از نحوه شکل گیری کهکشان راه شیری را عرضه می‌کند. ستاره شناسان پیشتر بر این باور بودند که کهکشان ما از دو مجموعه مجزای ستارگان تشکل شده اما اینکه دقیقا این دو مجموعه چگونه و در چه زمانی به هم پیوستند به عنوان یک معما باقی مانده بود. با استفاده از تلسکوپ فضایی گایا، محققان موفق به اندازه‌گیری دقیق‌تر موقعیت، روشنایی و فاصله تقریبا یک میلیون ستاره شدند. آن‌ها همچنین به چگالی فلزات یا عناصر بدون هیدروژن و هلیومی...
    به گزارش ایسنا، تلسکوپ فضایی "هابل" موفق به رصد کهکشانی شد که ناسا مناطق روشن آن را به شکوفه‌های گیلاس تشبیه کرده است. مناطق روشن در این تصویر در حقیقت مهد ستاره‌های جوان هستند که ستاره‌های جوان در این مناطق شکوفه می‌زنند. این کهشکان "ان‌جی‌سی ۱۱۵۶"( NGC ۱۱۵۶) نام دارد و یک کهکشان کوتوله است که در صورت فلکی بره قرار دارد. یک کهکشان کوتوله به کهکشانی اطلاق می‌شود که دارای فقط چند میلیارد ستاره باشد. کهکشان کوتوله به کهکشانی می‌گویند که کم نور و کم جرم است و تعداد ستارگان آن به مراتب کمتر از سایر کهکشان‌هاست و رصد آنها مشکل است. یک کهکشان به طور کلی سیستم اتصال گرانشی ستاره‌ای است و همچنین متشکل از گاز و...
    خبرگزاری میزان- ناسا تصویری زیبا را با کاربران به اشتراک گذاشت که شکوفه‌های کهکشانی را نشان می‌دهد. تاریخ انتشار: 18:40 - 22 تير 1398 - کد خبر: ۵۳۲۹۲۹ به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری میزان، تلسکوپ فضایی "هابل" موفق به رصد کهکشانی شد که ناسا مناطق روشن آن را به شکوفه‌های گیلاس تشبیه کرده است. مناطق روشن در این تصویر در حقیقت مهد ستاره‌های جوان هستند که ستاره‌های جوان در این مناطق شکوفه می‌زنند. این کهشکان "ان‌جی‌سی ۱۱۵۶"( NGC ۱۱۵۶) نام دارد و یک کهکشان کوتوله است که در صورت فلکی بره قرار دارد. یک کهکشان کوتوله به کهکشانی اطلاق می‌شود که دارای فقط چند میلیارد ستاره باشد. کهکشان کوتوله به کهکشانی می‌گویند که کم نور و کم...
    کهکشان ستاره‌دار کوتوله "ESO ۴۹۵-۲۱" حدود ۳۰ میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد و در صورت فلکی "قطب‌نما" (Pyxis) قرار دارد.منظور از "کهکشان ستاره‌دار کوتوله" (dwarf starburst galaxy) این است که اندازه کهکشان مذکور کوچک است، اما با انفجار سریع تشکیل ستارگان، درخشان می‌شود. کهکشان‌های ستاره‌دار، ستاره‌هایی با نرخ فوق العاده بالا تشکیل می‌دهند که آن‌ها نیز ستاره‌های نوزاد را تا حدود ۱۰۰۰ بار سریع‌تر از کهکشان راه شیری ایجاد می‌کنند.هابل تاکنون چندین بار فعالیت‌های انفجاری "ESO ۴۹۵-۲۱" را مورد بررسی قرار داده است. مطالعه آن‌ها ستاره شناسان را قادر می‌سازد ابتدا مراحل تکامل آن‌ها را بررسی کنند و دریابند که چگونه ستارگان عظیم در سراسر جهان شکل گرفته و تغییر می‌کنند.کهکشان کوتولهیک کهکشان کوتوله به کهکشانی اطلاق می‌شود...
    خبرگزاری میزان- تلسکوپ فضایی "هابل" چندی پیش تصویری از یک کهکشان ستاره دار کوتوله موسوم به "ESO ۴۹۵-۲۱" ثبت کرد. به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری میزان، کهکشان ستاره‌دار کوتوله "ESO ۴۹۵-۲۱" حدود ۳۰ میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد و در صورت فلکی "قطب‌نما"(Pyxis) قرار دارد. منظور از "کهکشان ستاره‌دار کوتوله"(dwarf starburst galaxy) این است که اندازه کهکشان مذکور کوچک است، اما با انفجار سریع تشکیل ستارگان، درخشان می‌شود. کهکشان‌های ستاره‌دار، ستاره‌هایی با نرخ فوق العاده بالا تشکیل می‌دهند که آنها نیز ستاره‌های نوزاد را تا حدود ۱۰۰۰ بار سریع‌تر از کهکشان راه شیری ایجاد می‌کنند. هابل تاکنون چندین بار فعالیت‌های انفجاری "ESO ۴۹۵-۲۱" را مورد بررسی قرار داده است. مطالعه آنها ستاره شناسان را قادر...